Կոմիտաս,բանաստեղծություններ

ՃԱՆԱՊԱՐՀ
Բարակ ուղին սողալով ,
Ոտի տակին դողալով ,
Ճամփի ծայրին բուսել է
Կյանքի ծառը շողալով :
Ի՜նչ լայն սիրտ է, որ ունի
Այս ճանապարհն Անհունի․․․
Մարդու, բույսի, գազանի
Եվ թևավոր թռչունի :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *